HÜZNÜN KARANLIÐI Aðýr aðýr çöktü bu þehre hüznün karanlýðý Söndü bu gece umutlarýn mumlarý Bir sen kaldýn yalnýzlýðým Bir gün bütün bu karanlýklarý yýrtýp aydýnlýða çýkacaðým
Çekip gideceðim belki de Uçurumun kenarýnda dans edeceðim ölümle Yavaþça çekip gideceðim Yada kendimi ölümün kollarýna býurakývereceðim
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.