Kara kapkaraydý ruhum
Aydýnlýklara hasret kalmýþtým
Ýçimi yýrtarcasýna üzüyordu sevdan
Fýrtýnalar kopuyordu içimde
Ruhumu yerden yere vuruyordu
Hayýr, fýrtýna deðildi bu
Ýçimdeki tufaný yok edemiyordum
Kasýrgalarýn ýslak nefesiydi
Ruhunda esen
Üþüyordum
Dondurucu bir soðukta
Kalmýþtý yüreðim
Acýyordu kalbim yokluðundan
Ýçimi periþan eden bir þeyler vardý
Sensiz olamýyordum
Seninle de olmuyordu ya
Yasaklarýn içine gömülmüþtüm
Herkese kin beslemeye baþlamýþtým
Sana da, bilhassa sana
Kinim nefrete dönüþüyor
Bana ýzdýrap veriyordu
Sen bunlarýn farkýnda bile deðildin
Vücudumu bin parçaya ayýrsalar
Her parçasýndan sen çýkardýn
Kan gibi dolaþýyordun damarlarýmda
Biliyorum seni sevmemeliydim
Haramdýn sen bana
Bir gün beni terk edeceðini biliyordum
Aptallýðýmýn önüne geçemiyor
Seni sevmeye devam ediyordum
Izdýraplar bir yanardað olmuþtu
Yüreðimde
Patlamaya hazýr bekliyordum
Bu kadar ýstýrabý niye verdin
Bilmiyorum
Seni seviyorum diyordun
Yeminler ediyordun
Aþký zorla kalbime sokmuþ
Sonra karþýma geçip
Beni seyretmiþtin
Ýçimde fýrtýnalar kopuyordu
Görmüyordun
Hayýr, fýrtýna deðildi bu
Kasýrgalarýn ýslak nefesleri
Bedenimi sarýyor
Üþüyordum
Dondurucu bir soðukta kalmýþtý
Yüreðim
Bir an, yalnýz bir an
Ölmek geldi içimden
Bu duygu beni kendime getirmiþti
Seni terk etmeliydim.
Aþkýný kalbimden atmalýydým
Ben de öyle yaptým, hiç kolay olmasa da…
Elveda diyorum
Yüreðim yansa da, kavrulsa da.
GÜLAY BÝRKL
Sarýzeybek Dergisi Mart-Nisan 2009 – s,7