Ruh Devralışları 2
Mimiklerim üþüyor,
Deniz’in en koyu mavisinin soðukluðunu
Yayýyor yaralý ruhuma yalnýzlýðýn
Ölüm yok oluyor gözlerimde
Kendini kayalýklara býrakmýþ zehir yeþili yosunlar gibi
Onu anlatmak için sadece þeb ve gri yeterli
Ama eksik kalýr bilinmezlikleri
Detaylarý unutulmuþluðumu gizler...
Toprak altýnda hatrý silinen bedenler,
Uyanýyordu sabah ezanýn da kimsesiz
Bahara bürünen mevsimler eþliðinde,
Su siyahýnda kumlar arasýnda çekiliyor tin
Sin’e giderken unutulmuþluðum batýyor göðsüme
Dünya duymuþçasýna susuyorum
Kelimelerimden siliniþimi izlerken
Ýnce parmaklarýn yok oluþumu hazýrlýyor
Gümüþe her iþleyiþinde
Tenin tenimden her çekiliþinde
Kurallarý bozan ufaklýklar gibi aðlýyorum
Sana yasaklarýmý bozmana izin verdiðim için
Nefti nefer kesildi
Ruhum bedenimden ayrýlmasýn diye
Bileðimden sýzan kýrmýzý yüreðimi iyileþtiriyordu sanki...
/......../
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.