Gökyüzü berrak... Gül pembe bulutlar, Kanatlarýnda umut yüklü, Sonsuza uçuþur kuþlar... Derin ve gizli fýsýltýlar taþýr, Her karþýlaþtýðýnda, O mahsun bakýþlar... Ardýndan, Misafir olunca avuçlarýna Eller usulca, Bir sýcaklýk sarar tenini o an Yalvarmaya baþlarsýn tanrýya, Geçmesin diye zaman. Zaman geçer elbet Durduramazsýn.
Ya sonra, bulutlar kara kara, Çýkýverir yoluna... Damla damla gözyaþlarýn, Karýþýr yaðmurlara... Sýrýlsýklam her yan Sevdanýn içindesin artýk Duman duman... Bakarsýn baþlar hemen sýzýlar Gelir geçmez, yüreði zorlar durur Özlem dolu sancýlar... Hasret bir yandan yaylým ateþte Gider gelmez, beklersin... Yürür de yanmazsýn, kýzgýn ateþte. Ne kar üþütür,ne buz dondurur. Çýktýðýn artýk sevda yoludur...
Ayrýlýk yoksa, zor yoksa, Bunlarýn tadýný gönlün tatmazsa, Aþk deðil o zaman yaþadýðýn þey! Ýþte öyle sýradan birþey!...
Necati Dikmen Sosyal Medyada Paylaşın:
nedi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.