Geldim Kapına

GELDÝM KAPINA
“Gel, ne olursan ol yine gel” diyerek
Yýlgýnlýk perdesini yýrttýn da geldin.
Tüm insanlara ayný gözle bakarak
Þefkatli kucaðýný açtýn da geldin. Çaðlardan, devirlerden aþýp efendim,
Gönülden gönüllere aktýn da geldin. Bir cemre gibi düþtün yürek kýþýma
Güneþten sýcaklýðý aldýn da geldin.
Bulutlarýn içinden rahmet gibi sen,
Çatlamýþ gönüllere yaðdýn da geldin.
Kararttý masivâ vicdan aynamýzý,
Gönlümüzün pasýný sildin de geldin.
Semâ ile çýktýn semânýn arþýna
Avcunda incilerin saçtýn da geldin.
Dinmedi ruhunun ilâhi sancýsý,
Kocaman bir yürektin, taþtýn da geldin.
Seyreyledin âlemi þeksiz þüphesiz,
Þems yanýnda þemslere çýktýn da geldin.
Hakk’tan sana geleni daðýttýn halka
Bitmedi cömertliðin doldun da geldin.
Anlattý asýrlar ney’inden aþkýný,
Dillerden gönüllere düþtün de geldin.

Sönmedi aþk yangýným, sönmedi gitti,
Gözyaþýmý içime döktüm de geldim.
Tövbelerim bozuldu yüzlerce kere
Yüzümü topraklara eðdim de geldim.
Kapýný buldum, yüz sürdüm eþiðine
Nefsimin kalesini yýktým da geldim.
Ellerimi baðlayýp durdum dîvanda
Huzuruna boynumu büktüm de geldim.
Kabul et beni de halka-i zikre,
Dünyayý bir hýrkaya sattým da geldim.
Hamdým; piþtim; yandým da buldum kendimi,
Savurup küllerimi bittim de geldim.
Mevlânâ, efendimiz, sultanm benim,
Diyerek dergâhýna koþtum da geldim.


Sosyal Medyada Paylaşın: