YAŞARKEN ÖLDÜM

Sararmýþ yapraklar tek tek düþerken yerlere
Kapýlmýþ savruluyorlardý umarsýz,
Güneyden esen sam yelinin önünde,
Serin bir son bahar akþamý
Kýr kahvesinde rastlaþmýþtýk hani..

Öyle bir bakýþýn vardý
Korkak,ürkek birazda utangaç
Ýþte bu halinle dolmuþtun o gün
En mahrem hücrelerine yüreðimin

O da neyin nesi,
Davetsiz misafirin yüreðime geliþi
Ýðde kokularýnýn arasýnda
Böylesine yabancý bir duygu
Hiç uðramamýþtý Sol göðsüme.
Efil efil çýrpýndý bir avuç yüreðim
Çizik yemiþ suretim.
Ýtiraf etmesi güç olsa da
Ýþte o an
Aþýk olmuþtum galiba ben..

Ýki demli çay
Bir ordan bir burdan derken
Dökülü vermiþti,
Ayaz çatlaðý dudaklarýndan hayat hikayen,
Bir elmanýn yýllar sonra bir araya gelen
Ýki yarýsýydýk sanki senle ben.
Yýllar ne çok þey alýp götürmüþtü bizden
Ýkimizde çok aðýr geçmiþtik,
Hayatýn çark denilen diþlisinden.
Umut yolunda biz olmuþtuk,
Bardakta kalan son çayýmýzý yudumlarken.

Söz vermiþtin gelecektin,
Haftaya Cuma kýr kahvesine.
Kim bilir belki senin elinde bir demet menekþe,
Benim elimde ise sana yazýlmýþ bir þiir,
Kýsa (cýk) yalnýzca üç, beþ hece.
Ben sözünde durdum
Tekrar geldim saðlýk üzerine helalleþip
Ayrýldýðýmýz yere.
Gün geceye kavuþmakta,
Sen hala yoksun küçük kýr kahvesinde.
Menekþelerini bilemem ama
Ben SOLDUM,
Beklemeye takat kalmadý bende.

Umut yollarým kapandý mý yine?
Yoksa gördüklerim bir düþ müydü?
Sam yellerine mi karýþýp gitti
Toz pembe hayallerim,
Hey hat! pembelerim uçtu gitti,
Tozu kaldý yine ellerimde,
Kader yine getirdi beni tuþa
Hani o gelmediðin gün var ya
Ýþte ben o gün
Yaþarken bir kez daha ÖLDÜM sayende.

Sosyal Medyada Paylaşın: