Tutunamadýðým topraklardan geliyorum, Tokat yer gibi hayattan, Her uyanýþta bir irkiliþ,bir korkakça duyðular Sarmalamýþ her yanýmý. Hayat iþte! Koynundayým denizlerimin,dehlizlerimin. Yaþýyorum sözde..
Yeni bir gün yine., Yenileniþtir umutlar Yenilmemiþtir bilki unutulanlar.
Bir öneki geçmiþ zamandan hesap vakti, Yine yaðmurlu zamanlar, Yine o eski ben . Karadeniz misali kýyýlardan alan öçünü, Doldukça coþan, binlerce koldan Hiç uslanmayan isyankar asi Sendemi unutuldun yoksa ben gibi? Karalýmýsýn sende; neden adýn Karadeniz? Kalk gidelim Karadeniz Kol kola can cana Al beni dalðalarýna,al benide yanýna Bitmeyen kolarýna Kalk gidelim Karadeniz Unutulanýz biz. Ben ve Karadeniz Untulmayanlara........
Kamil TAN/ARDAHAN Pts.25.May.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemal Kamil TAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.