Gül mevsimi yaþarken hazâna döndük caným Ayrýlýk ateþinin kara isi var þimdi Gönlünün sahibiyken yol göründü; Mihmâným Buðulanan gözlerin nemi, sisi var þimdi
An ayrý geçmez iken ayrý geçecek yýllar Âh edip inliyor bak hasrete giden yollar Yapraðýný döküyor boynunu bükmüþ güller Baðbanda feryat eden bülbül sesi var þimdi
Yanýmda iken bile özlemden yakýnýrken Gözlerimiz doluyor þarkýmýz okunurken Dizlerim titriyor yâr, tenine dokunurken Ateþten dudaklarýn son bûsesi var þimdi
Dayanmýyor yüreðim, gitmeliyim diyorsun Dünyamý karartýyor, hüzne terk ediyorsun Ellerimi býrakýp nereye gidiyorsun ? Garibin hayâlinden baþka nesi var þimdi ? Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.