...-Bu gece yine yalnýzým.
Yaktým tüm mumlarý sen varmýþsýn gibi,
En çok sevdiðin sarý kýrmýzý renkli mumu tam karþýma koydum
Mum eridikçe,gün aðardýkça
gelmeyeceðinin iç huzursuzluðu ile irkili veriyorum,
Katran karasý gecelerin sisli günlerinde.
Pencerenin önünde yýldýzlara bakýp durdumda,
Onlar da senin gibi terkedip gittiler tek tek.
Yine bir baþýma kaldým bu koskoca evde.
Neredesin sevgili???
Nerede?
Düþüyorum yollara sonra,
Belki bir gören, bir bilen
Kim bilir bir umut???
Senin sesine,kokuna rastlarým,
Senin Yalnýzlýðýnda,
Seni yaþatmaya çalýþýyorum,bu varlýða.
Saatler geçiyor hesapsýzca.
Ne izine rastlýyorum,ne kokuna,
Ne seni bir gören var,Nede bir bilen
Tüm sokaklarda alabildiðine sükunet
Neredesin sevgili???
Nerede? ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.