Gönül vazgeçmezse umut bitmiyor
Bakýþlarým düþer heran yollara
Dar geliyor hayat, gücüm yetmiyor
Ýnce ince kanar o gizli yara..
Farkýnda deðilim, gelmiþ mi bahar?
Gülün kýrmýzý beni yaralar
Bana dost görünen aklar, karalar
Gömer de, her gece karanlýklara..
Ýçimde boyalý bir kuþ hevesim
Ne kalasým gelir, ne de gidesim
Sanki mabet olmuþ artýk kafesim
Küskünüm maviye bu bulutlara..
Yokluðum ömrümde hüzün dokuyor
Hangi yana dönsem hasret kokuyor
Yakýyor içimi, bir þey yakýyor
Alevim düþüyor þu kumsallara..
Bilirim çiledir, kanýmý içer
Her gece içimden bir ceylan geçer
Sanki bir yaban el kapýmý açar
Sýðýnaðým olan yalnýzlýklara..
Birileri çýkýp ’’O gelmez’’ Dese
Belkide muhtacým böyle bir sese
Bilmem unutur mu? Gönül isterse
Tesellim belki de kaldý mezara...
Ali SÖNMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.