Al BENİ YANINA
Nedendir içimi kemiren korku?
Nedendir bilmem ki, bu kaygý, keder?
Beyin, kazanýmda kaynayan tortu,
Beni ateþlere, pervane eder,
Her nefes alýþým boðuk ve sýcak.
Eser sam yelleri, eser gönlümde.
Sanki damarýmdan kan fýþkýracak,
Böyle yaþamak zor, böyle ölüm de.
Engin denizlerde dalgalar gibi,
Öfkemle huzurum yaþar iç içe.
Çevremde muhannet halkalar gibi,
Boðar umudumu, çevirir hiçe.
Kime karþý sabýr, nereye kadar?
Ölçü testi ise, çatlamak üzre.
Þu gönül kendini Allah’a adar,
Beden mahpushane, ona da hücre.
Ýyiler yurduna göç etmek için,
Devler geçit vermez, yollarý tutmuþ.
Ölümlü dünyada, bu kavga niçin?
Nerede insanlýk, devler mi yutmuþ?
Tahammülüm yoktur ince aðrýya,
Sýzlatma yaramý, ey mahrem el çek.
Uymak istiyorum kutsal çaðrýya,
Al beni yanýna, al beni gerçek.
03.11.1980 Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.