Gece yalnýzlýðýn gömleðini giydirdi yine tenime bir de estiriyor ki rüzgar acýmasýzca günah yellerini ben iki yakamý silkeleme telaþesindeyim
Babamdan kalma onurumu utanç duvarlarýna hangi vakit asýp, ne zaman düþürmüþtüm ýslak peronlara yüzümü bilmiyorum
"Ýhtimal gittiðin gün"
Þimdi þehir üþüyor hissedemiyorum gökyüzünden dökülen karlarý halbuki iki ay önce bahardý kum saatinin makamýna iþliyor zaman. Anlaþýlan vakitlere torpil de geçmeyecek akreple yelkovan
Yýldýzlara bak bensiz kaldýðýn anlar demiþtin onlar yalnýz deðil ki; öyle olsa ay, her gece yýldýzlara eþlik eder miydi?
Bana yasakladýðýn sahte cennetin peþinde deðilim artýk iki büklüm hecelerinin kifayetsizliði ritmi bozuk bir ýslýða eþlik ederken dilimde ben kendi bedenine bile sýðmayan
"kocaman bir yalnýzlýðým þavkýmasý gölgeme, þimdilerde".
jamais vu Sosyal Medyada Paylaşın:
jamais vu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.