Devrilen bir çýnarýn gölgesinde son serinleyiþiydi çocuðun,
Çýnarýn kiyse son fedakarlýk.
Kökünü ayýrýrken topraðýndan maðrur maðrur,
Ne olacaktý sinesinde ki dalcýk.
Babaydý son demini yaþayan,
Hayatýn acý yanýydý ayrýlýk.
Doðduðuna doðurttuðuna bin piþmanlýk.
Zaman müebbet ayrýlýk tý babayla evladýna
Çocuk belki oyun sanýyordu.
Baba utangaç atacaðý kazýktan oðluna
Sanki ölüm hiç yoktu evlat için.
Haydi gel de ölümü anlat.
Gidiyorum evlat dese,
Ne zaman geleceksin diyecek biliyor.
Ölüyorum dese,
O ne ki baba diyecek,korkuyor.
Elinde bir deðnek iki ucu iðne.
Yok oðlum kalýyorum dese biliyor ki gidecek.
Hal böyle.
Oðlum der birden baba,
Ninen nerde.
Bilmiyorum ki.
Deden nerde bilmem ki.
Sahi nerdeler baba ninemle dedem,
Gittiler.
Nereye,
Dönülmeze,
Nere ki ora,
Allah/a.
Peki niye gelmediler geri.
Baba yüreði ya
Güya ölürken bile üzmeyecek evladýný.
Suçlayacak Alla/ý,,,
Gideni geri yollamýyor Allah.
Belli ki gidende memnun maþallah.
Dünyada zamaný dolaný çaðýrýyor yanýna,
Gitmeyene kýzýyor.
Benimde zamaným doldu,
Galiba beni de çaðýrýyor.
Þimdi bende gidiyorum tamam mý evlat.
Bir gün senide çaðýracak,
Sende aynen oðluna benim gibi anlat..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.