geçmiþe dair ne varsa hepsi yerli yerinde hiç birþey atmadým bu yüreðin içinde kýlý kýlýna sayý sayýsýna tam burda bana ait birþey yoktu zaten...
yitik bir umut yalan bir bakýþ kýrýk bir gülümseme kader iþliyor nakýþ sevdayý boþver önemseme emeði vefayýda boþver hüznün ince katýný güne ser...
unutulmamýþtý ! yýkýk bir kalp ne çok yemiþ darp uykuya hasret çalan gözler çaký yarasý gibi sözler arkama bakamýyorum silinemeyen ne çok þey var...
biliyorum bu aðýrlýðýn altýnda yaþamak kor taþýmaksa hayli zor hiç bitmeyecek sandýðým asi sevdama sor yürek paramparça baþý eðik seher yelinde savursam arkasýna bakmadan gider mi...
beklemediðim bir anda elinde kýrmýzý güller bilmez misin güllere dayanamam onlar bile telafide zayýf kalýr içimde sonsuza kadar yaþayan hazmedemediðim nedensizlikler var...
düþlerim umuda mülteci sen hayatý hiç ciddiye almadýn ki oysa hayat yanlýþ kabul etmiyor üþüyorum yürüsem düþüyorum buz tutmuþ sonbaharým elimi cebime atýyorum mevsimi sorarsan güzün cepte var lacivert hüzün...
Feride Temel 10-11-2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feride Temel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.