KURAN VE İSLAM.
Ýlahi kudretin, kitabý Kuran.
Onunla geliyor, insana ferman.
Peygamberle birlik, baþladý devran.
Bütün dinler batýl, devrimdi Kuran.
Zebur, Tevrat, Ýncil hüküm yitirdi.
Musevi, Ýsevi, dini bitirdi.
Kuran indi Ýslam, hürlük getirdi.
Sevindi insanlar, sevildi Ýslam.
Nurludur kitabým, insana rehber.
Allah’ýn buyruðu, verdiði haber.
Ýman eden kullar, cennete gider.
Kitaplar hükümsüz, yalnýzca Kuran.
Muhammet görevli, dini yaymaða.
Peygamber baþladý, vahiy almaða.
Kiramen katipler, baþlar yazmaða.
Son Peygamber geldi, son dindi Ýslam.
Kuranýn nurlarý, dünyayý sardý.
Yolundan gidenler, feyzini aldý.
O günden bugüne, taptaze kaldý.
Hükümsüz dinleri, bildirdi Kuran.
Sapýtan insanlar, puta taptýlar.
Yere gök’e suya, taþa tapanlar.
Hazreti Ýsayý, Tanrý yapanlar.
Papazý vaftizi, kaldýrdý Ýslam.
Kuran insanlara, nurdur ýþýktýr.
Ayetin surenin, hükmü açýktýr.
Semadan vahiler, açýk seçiktir.
Yýldýzý çarmýhý, yok etti Kuran.
Ölülere deðil, dirileredir.
Yaratan Allah’ý bilenleredir.
Rabbim Allah deyip, sevenleredir.
Karanlýk devire, son verdi Ýslam.
Türkmendaðlý sende, Hakkýn sevgisi.
Kuran Hira daðdan, Rabbin vergisi.
Yaratanýn bize, kulluk bilgisi.
Cihaný aleme, hoþ geldi Kuran.
HÝLMÝ CAN.
(2281)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.