EY İNSAN….
Baþkasý hakkýnda hüküm vermeden
Kendi vicdanýný bir ölç ey insan
Senden düþkününü hakir görmeden
Özüne saf huyu bul seç ey insan
Adâletin yolu oldukça ince
Tut ver olmayana yeri gelince
Elin ayýbýný görmeden önce
Kapat gözlerini gel geç ey insan
Kimseler bilemez biryol düþmeden
Koþ garibe doðru asla þaþmadan
Dertli yarasýný fazla deþmeden
Kalbini sen ona tam aç ey insan
Çol çocuk elinden helal yesinler
Adam gibi davran yiðit desinler
Gittiðin her yerde sev ki sevsinler
Etrafa hoþnutluk var saç ey insan
Dosttan esirgeme bir iki satýr
Kaçýrma fýrsatý hep sor hal hatýr
Yapacaðým deme yap iþi bitir
Ekini olgunken tez biç ey insan
Kederli zor gider aþký dermeden
Mahþere dek yanar sýrra ermeden
Saðýna soluna telkin vermeden
Kötü huylarýndan kalk kaç ey insan
Kederli©Almanya, 20.05.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.