Hicran penceresinin geniþleyen ufkundan
Seyrederken dünyayý bir ah gelir canýmdan
Bir ýzdýrap ýþýðý fýrlar birden ruhumdan.
Acýlar aydýnlanýr dertler akar yaþlardan.
Derdinin dermanýný aramaz hasta gönlüm.
Acýlarýn yüküne dayanamýyor ömrüm.
Sarýndým üzüntüye aðýrdýr artýk yüküm
Bu sevgisiz hayata alýþamýyor gönlüm.
Dünyanýn dönüþüyle baþýmda mý dönüyor.
Ýçimdeki sevdalar yavaþ yavaþ ölüyor
Sevgiyi düþünürken neden kalbim gülmüyor.
Bu sevgisiz ömrüme alýþamýyor gönlüm.
Ufkun penceresini kara bulutlar sarmýþ
Bir parçacýk aydýnlýk onu da akþam almýþ
Ýçimde yalnýz hicran yalnýz acýlar kalmýþ
Bu sevgisiz ömrüme alýþamýyor gönlüm
Hicranýn kucaðýna düþmek istemiyorum.
Üzüntüler içinde ölmek istemiyorum.
Sevgiyi düþünürken acý istemiyorum
Çok þey mi istiyorum mutluluðu ararken.
GÜLAY BÝRKL
Çýðlýðýn Adýmlarý Þiir Kitabý - s, 62