İŞTE YİNE YALNIZIM

Ýþte yine yalnýzým.
Damla,damla yaðmur yaðýyor.
Ýþte yine yalnýzým.
Býrakýp gittiðin günden beri ben hep böyleyim.
Sen gideli ne kadar oldu bilmiyorum.
Aldýðýn güller baþucumda soldu.
Çok özledim,hep aðladým.
Dostlarým bile teker,teker terk ettiler.
Ýþte yine yalnýzým.
Doyamadýðým bir bahar havasý,
Unutamadýðým bir deniz mavisi,
Özlediðim bir ýslýk sesi.
Tanýdýðým herkez aslýnda bana yabancý.
Bir tek seni tanýyorum,
Ama bende sana yabancýyým.
Ýþte yine yalnýzým.
Damla,damla yaðmur yaðýyor.
Rüzgar en sert þekilde yüzüme vuruyor.
O en çok sevdiðin cadde bile,
Bana sanki seni soruyor.
Dönersin diye tuttuðum ýþýklarýn hepsi söndü.
Karanlýðým,çaresizliðim,kimsesizliðim ve yalnýzlýðýmla kaldým.
Yabancýyým buralara.
Yabancý artýk bu sokaklar,bu þarkýlar.
Ýþte yine gidiyorum.
Elimde bir bavul,
Tanýmadýðým bir þehrin,soðuk yüzlü insanlarýna doðru yola çýkýyorum.
Gidiyorum iþte.
Geldiðim gibi yapayalnýzým.
Sosyal Medyada Paylaşın: