GELENE BAK
Sevgi, saygý, güven gitti,
Arsýz, hýrsýz, çalan geldi.
Alýn teri emek bitti,
Soygun, vurgun, talan geldi.
Ýkiyüzlü, solcu, saðcý,
Pek muteber, bizde yaðcý,
Kurtlar çoban, tilki baðcý,
Akrep gitti, yýlan geldi.
Adam zeki, kurnaz, fakat,
Sözü yalan, iþi sakat.
Ayný yumruk, ayný tokat,
Filan gitti, falan geldi.
Dil bir karýþ, kulak saðýr.
Kim anlar ki, baðýr, çaðýr.
Yollar yokuþ, yükler aðýr,
Pili bitmiþ olan geldi.
Nezaketi rafa koyduk,
Ne utandýk, ne de doyduk,
Yasal dedik, adam soyduk,
Ardý sýra “ulan” geldi.
Dinli dinsiz, diyanette,
Davasýna ihanette,
Sahte veli keramette,
Ýþte ahir zaman geldi.
Gitmese de hoþumuza,
Fare düþtü aþýmýza,
Adam diye baþýmýza,
En arkada kalan geldi
Seçmesine biz seçtikte,
Çarþý Pazar el çektikte,
Dert yanmaktan vazgeçtikte,
Canýmýzý alan geldi.
Aðlattýlar anamýzý,
Ayýrdýlar aramýzý,
Giden açtý yaramýzý,
Kezzap döküp, saran geldi.
10.07.2000/ Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.