KALBİM KIRILDI

Canýn acýyordu. Benimde acýyordu.
Senin canýn acýrdý da, benimki durur muydu...
Seninkinden bir az, bir fazla ne fark ederdi ki. Acýyordu.
Yüreðini avuçlarýmýn içine aldým. Kanýyordu.
Kendi yüreðimi bastirip o yaranýn üstüne.
Acýmasýn diye uðraþtým. Acýmamalýydý.
Sen aðladýn. Ben aðladým.
Sen güldün. Ben güldüm.
Senin mutlulugun, benim sevincim. Hüznünse, acýmdý.
Hissediyordum seni, en kötü anýnda bile.
Hayalinle konusuyor, dua ediyordum. Sana. CANIMA...
Her içimi acý kapladýðýnda. "Güçlü ol" diye fýsýldýyordum..
Sen bunu hiç bilmedin, belki hiç hissetmedin. Anla.
Senin adýna "YAR" dedim, nedir bilir misin anlamý. Bilir misin?
"YAR" için ölmek bile güzeldir derler. Öyleymiþ. Anladým.
Senin için kalkanýmý silahýmý alýp, savaþa giderdim..Giderim de hala. Yeter ki sen üzülme...
yar ...

Sosyal Medyada Paylaşın: