ÖTESİ
Nihayet, aklýnda bir sýnýrý var,
Bilmeyeni aþar, þundan ötesi.
Her insan kendince, bir uman arar,
Derya deðil midir, kumdan ötesi?
Zor deðil, imkânsýz, hayal çýkmazý,
Çýldýrtýp delirtir, halden býkmazý,
Zalime çevirir, gönül yýkmazý,
Asýl dert, zira dan, çun dan ötesi.
Ekinler bitirir, topraðýn tavý,
Gün gelir, oradan kesilir baðý,
Ömür deðirmeni, toz eder daðý,
Hamur deðil midir, undan ötesi?
Ýnsanda böyledir, önce yoðrulur,
Sonra, ateþlerde piþer kavrulur,
Hak hukuk bilenin iþi doðrulur,
Zalimlik deðil mi? bundan ötesi?
Her kim ki harama, yapsa hamallýk,
Övüncü tükenmez, zevki bir anlýk,
Böyle sürüp gitmez, koyu karanlýk,
Güneþten aydýndýr, hun-dan ötesi.
Ey gönül ararsan, bir güzel koku,
Açlarý doyur da, düþünme toku,
Kendi kitabýný hakkýyla oku,
Anla ve yaþadýr, “sun” dan ötesi.
Apaçýk bellidir, kulluk kuralý,
Ýlgi duymayanlar, olmaz oralý,
Bunlarla eðlenme, geç git yaralý,
Bize lâzým olan, dinden ötesi.
26-01-2008……Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.