Haddini Bilmez...
Sen mi yarattýn arþ-ý alayý ha,
Sen dilediðinde var dilemediðinde yok.
Ýstediðinde karlar yaðdýrmaya çalýþtýrýyorsun,
Ekin sarýsý saçlarýma.
Ýstemezsen güneþi söndürtmeye yoruyorsun,
Gün ortasýnda.
Nesin sen,
Ali kýran baþ yaran,
Anasý mý güzel olan.
Ýstiyorsun ki,
rüzgarsýz havalarda uçurtmaný uçurtayým.
Kuyruðuna da yüreðimi takayým,
Ukala duygularý ok yap uçuyorken yerlere çakayým.
Sen ki anasý güzel,
Bulmuþsun saf bir yürek dolamýþsýn hançer ellerine,
Ýste hançerle kanat acýt,
Ýste tuz bas içine içine.
Oh ne ala.
Bulmuþsun saf bir gönül bahçesi,
Sanki sen þýmarýk saray perisi,
Sýkýlsýn canýn kaçsýn keyfin
Yol bütün çiçekleri gülleri.
Dokunulmazsa keyfine,
Basýlmazsa damarýna
Sonra dilediðin gibi kur yeniden bahçeyi,
Oh ne ala..
Sende yaratýldýn unutma.
Yaradan sen deðilsin.
Yaratýlandan öte yarataný unutma,
Ýn aþaðý aklýn yerlere deðsin….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.