yine yanlýzým aðlayan gözyaþlarýmla, taþ duvarlar var derdimi açtýðým etrafýmda, yanlýzlýk ne zor þey ruhunla hep baþ baþa, aðlamak zoruma gidio... gülen bir çok insan varken etrafýmda... yine geceler periþan ay feryatta, aðlayan gözlerim her zamanki gibi yasta, na ana var etrafta nede baba. ruhum ürperiyor elimi her duvara vuruþumda, açlýðým bedenimde deðil,yas eden ruhumda. kabuslar mezar olur her yanlýz kalýþýmda, gözlerim ufka dalar kalbim hýzla attýðýnda, ne teselli eden bulunur yanýmda, nede derdimi anlayan bir ANA BABA !!! Sosyal Medyada Paylaşın:
meltem0618 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.