Batýda doðuþumdu belki görüþ geçliðim, ya da çocuk tenimin üþümüþlüðündeydi günberi özlemlerim.
Öyle kuvvetliydi ki çekim gücün, hesaplayamadým cüceleþeceðini. Çünkü en yakýn mesafedeydim sana ve kýzýl coþkusunu yaþýyordum aþkýn.
Git gide boyun eðiyordu eksenimiz ama görmezden geliyordum medcezirleri. Ta ki gözlerindeki ýþýnlardan mahrum olana dek. Deðiþiyordu mevsimlerimizdeki ýsýlar onca ördüðüm ret duvarlarýna raðmen.