* ELİF KIZ *
Her sabah, her sabah ayný hengâme
Elif kýz yataðýndan kalkacak
Yarýna erteli, yarým düþleriyle…
Gözler yarý aralý, baþta belik taralý
Rüzgâr efil efil…
Elinde sitil koyun saðacak…
Doðar doðmaz
Daðýn ufkunda güneþ
Asýl hengâme baþlayacak.
Akýl dolusu iþ
Ev dolusu telâþ!
Bir koþturmaca tandýrda
Anne ekmek yapma hazýrlýðýnda
Elif kâh yanýnda, kâh yarýnýnda hayale dalacak…
Bir ara, bin bir bahane dýþarý çýkacak
Neymiþ efendim,
Sevdiði geçecek de aþaðý sokaktan
Þöyle bir uzaktan ona bakacak.
Alný ak, sevdasý pak Elif’in…
Yüreði kýpýr kýpýr,
Yüzü yanýk,
Elleri çatlak…
Dilinde ayný türküsü,
Aklýnda ayný merak:
’‘Arpa da ektim olacak ,dertlerin beni alacak
Ýkimizin sevgisi ,mahþere mi kalacak ’’
Tarlada iþi bitince
Gün akþama deðince…
Bir koþu ahýrda inek saðacak
Her akþam, her akþam ayný hengâme
Yatacak Elif kýz
Yatsý ezanýyla birlikte
Hayallerini de koynuna alarak…
.......Mübeccel Zeynep Ünalan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.