"Bu þiir senindir meçhul güzelim…
Kimbilir belki bir gün okursun...
Senle bir araya gelemeyiz bilirim,
Varsýn biz de ayrý ayrý kollarda gezelim..."
Bir tren garýnda tanýþtýk seninle…
Rötarlýydý o gün saatler… Rötarlýydý hayatýmýz…
Ayný köþede bekledik o kapý eþiðinde…
Uzaktan çýðlýk ata ata kývrýlan þimendiferi…
Yanýna oturmak için izin istedim senden…
Çok naziktin belliydi buyur ettin beni…
Kulaðýnda müzik çalýyordu…
Bazen dalýyordun yere doðru… Usanýyordun…
Ben seni rahatsýz etmemek için kýmýldamýyordum bile yerimden…
Ýstemesem de gözlerim düþüyordu o kömür karasý saçlarýna…
Nereden çýkmýþtýn sen karþýma ?
Ya da daha önce neden çýkmamýþtýn yollarýma ?
Cana yakýndýn hissediyordum bunu…
Kimbilir hangi cana candý bedenin ?
Ben biliyordum kalbimin yasaklý olduðunu ama,
Bilmiyordum yýllarca acýlarla dolduðunu…
Aþka acýkmýþtým ama bozamazdým orucumu asla,
Baþlamýþtý yolculuðumuz, oturmuþtuk önlü arkalý tesadüf müydü bu…
Aslen Aðrýlýydýn ve sende benim gibi matematiði sevmeden okuyordun…
Bölümün çok güzeldi ve ideallerin vardý…
Hayýrlýsýyla diyordun…Hayýrlýsýyla…
Bir bardak aþk þerbeti sundun bana yolda…
Ýyilik dolu yüreðini paylaþmýþtýn benimle,
Sohbetimiz dostçaydý sanki yýllar önce tanýþmýþýz gibi…
Ayný pencereden bakýyorduk halk edilen güzelliklere…
Ben bakamýyordum gözlerine…
Korkuyordum belki kaybolurum diye güzelliðinde…
Bitiyordu yolculuðumuz…
Ýnecektik biraz sonra yeni bir þehre…
Film bitecekti…
Kaybolacaktým keþkelerin arasýnda…
Ve hep anacaktým bir seni bu þiirin her bir mýsrasýnda…
Hep arayacaktým belki seni her tren bileti sýrasýnda…
O kapý eþiðinde senin olmayacaðýný bile bile…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.