Biz AĞIR Severiz
Aðýr seviyoruz biz sevdiðimiz zaman
Susmalý saatlerimiz ayný zamanda
Kanamalý geçiyor içerimizde.
Gözlerimizden akan kaný
Yutuyoruz kimi zaman miðdesizce.
Bütün yüzlerimizi baþkalarýna çevirip
Kan çanaðýna dönmüþ gözlerimizi, göstermiyoruz.
Ve hep yaralý kanatlarýmýzla
Uçmaya çalýþýyoruz semada.
Sargý bezi kabul etmiyor yaralarýmýzý,
Söz konusu sarýlmak istemeyen acýmýz olunca.
Duyulmayan sesimizle haykýrýrken daðlara,
Haykýrýþlarýda duymuyoruz adýmýza yapýlan.
Taþ týkýyoruz kulaklarýmýza acýsýna dayanýp.
Unut gitsin derken yalancý sýfatýmýzla,
Yaralarýmýza tuz basmak daha bir zevk veriyor bize.
Acýya yaþamak normalimiz olmuþ...
Sevgiyi isterken, sevmenin güzelliðinden
Koþar adým (adýn) kaçýyoruz.
Gelsinde istemiyoruz gelmesini istediðimiz kadar
Bizim için aþk; sevmek yada sevilmek deðil acý çekmektir
Bizim için acý; unutmak deðil kanatmaktýr
Bizim için unutmak; imkansýzdýr...
Bizim için imkansýz olan aþktýr.
Sevgimiz böylesine acý doluyken
Ýncilmekte incitmekte çok normaldir.
Aðýr severiz biz sevdiðimiz zaman...
Niyazi BÝLGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.