Adýmlarým; Ayaklarýn götürdüðü yerde. Gölgesi yok, Zaman sarkacýnýn. Dönüp dolaþýp ayný yere vuruyor Kuyruðu boyalý akþamlarýn. Ne deryaya sýðýnýr, Ne dergaha sýðar Bin yýllýk baþým... Aðýrým.
Boz bulanýk; Dudak izleri kalmýþ kýyýsýnda Kýzýl bir hava Dehþetiyle titriyor Dost baþý parmak uçlarýmda.
Çekilmiþ; Ege’nin sularý Kayalarýnda kýrýlýyor gaga Uzan, Uzan sen de toprak yollara Yüküm dünya...
Yansýn; Yansýn ýþýklar! Karanlýðý göremiyorum yoksa. Son yudumu da içtim Sanki bardaðýn umurunda.
Nurhayat Nalçacý 19 Mayýs 2009 Ekbir Cafe/AYVALIK Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurhayat Nalçacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.