UYKUDA DÜŞ MİSALİ
Seni görüyordum uykuda düþ misali
Yine nöbetçiyim diyordun yemekhanede
Rengini unuttum þimdi
Yakýþmýþtý büluzun uzun eteðine
Ve yakýþýyordu ciddiyetin kiþiliðine
Görmedin sanki beni
Yürüdün gittin dalgýn ve üzgün
Yýlmýþ yýkýlmýþ bir halin vardý
Tedirgindin üstelik
Sebebi neydi, kimdi bilmiyorum
Ama suçlu misali bir ürkeklik
Islak çimler içinde çiðnerken otlarý
Aslýnda ezmek istediðin kaderindi belli
Sonra… nedendir bilmem
Bakýnýrken saða sola
Duyacaklarýný sanýyordun içinden geçenleri
Kimbilir belkide duysunlar istiyordun
Verin benim sevdamý
Verin hayallerimi özlemlerimi dercesine
Ýçinden baðýrýyor, fýrtýnalar yaþýyordun sanki
Aþinasý olduðun bir sesle irkildin
!!!!!!!!!
Uyanmak istemediðin bir düþten uyanýrcasýna
Gülmeye çalýþtý yüzün
Yada sözüm ona güldün
Hani gülmekle aðlamak arasý derler ya
Ýþte öyle bir ifadeydi dudaklarýndaki tebessüm
Gelen ses sorsa da bu halin ne,
Neden üzgünsün
Nedir bu ceylan ürkekliði diye
Bu dalýp dalýp gitmeler
Ve bu zoraki gülüþlerin adýna
Sevinmek denir mi gördüðne bilmem
Yani demem o ki,
Ahu gözlüm kar çiçeðim
Niye saklýyorsun gerçekleri
Mýzrak çuvala girer mi
Boþuna mýdýr bu dalýp dalýp gitmeler
Gülüþlerin acýya dönüþmesi
Yani sevda sancýsý deðil mi
Temmuz sýcaðýnda bile þu yüreðin üþümesi
KAÞÝF KANÝ ERTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.