MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BEN İZMİRDEYİM, AKLIM İSTANBULDA
bakican.

BEN İZMİRDEYİM, AKLIM İSTANBULDA


Ýzmirde bir gün batýmý,
Yalnýzlýðýmý sermiþim Bornovaya,
Üstüne basýlýp geçiliyor kimsesizliðim,
Ayaklar altýnda sevda arnavut taþlarýnda,
Ben rüzgarla bir sevmiþim,
Yüreðimde bir sancý durur alevi taze,
Bir þair dolanýr içimde suskun,
Bir kadýn geçer önümden iþveli,
Etekleri efil efil, fildir fildir.
Tutamam kendimi nedensiz vuslatlarda,
Ýçimden birden rüzgar olasým gelir.
Bir dokunuþ olsam derim kadýnýmýn teninde,
Ýzmirde bir gün batar,
Yüreðimde sakladýðým acýnýn üstüne,
Ansýzýn caným nasýl yanar,
Ve ben kurban etmiþim aþkýmý,
Bir kadýnýn þehvetli bakýþýna,
Birden arzularým kabarýr içimde,
Ben Ýzmirdeyim, aklým Ýstanbulda,
Yaþý bilirmisin diye sormayýn gözlerime.

Gece kimsesizliðimin yorganý,
Saklar kanayan yaralarýný ruhumun,
Ýzmir suskun bu gece, Ýzmir tutuklu,
Ben ölümlere açmýþým kapýmý,
Yarin hayalinde nutkum tutuldu.
Konuþamýyorum þimdi,
Aðlýyorum soðuk bir bedenin koynunda,
Bir kadýn öpüyor beni iþveli iþveli,
Sensizliðime kahrediyorum,
Dudaklarý yakarken üþüyen tenimi,
Nedensiz bir haykýrýþ yükseliyor içimden,
Kaçmalýyým sensizliðe gömüldüðüm bu þehirden,
Derken bir yýldýz kayýyor gökyüzünde,
Aklýma yarim düþüyor, yarim ruhumda,
Bu koca þehir saklýyor gözyaþlarýmý,
Ben Ýzmirdeyim, aklým Ýstanbulda.
Nasýl anlatsam sensizliðimin acýsý,
Ýnan ki hiç bilmiyorum.
Þiirlere döküyorum gecenin koynunda,
Seni mýsralarda yaþýyorum.

Ah Ýzmir ah sorma beni bende deðilim.
Kaçar gelir miydim ölecek olmasam.
Hani kaybettirirmiydim izimi,
Yüreðimde yaðan karlarýn üstünde,
Böyle vuslatsýz bir yar severmiydim.
Aklýmdan bile geçmezdi ey koca þehir.
Bir gün olsun sana geleceðim.
Kalýr mýydým hiç göðsünde,
Duran köhne bir otel odasýnda,
Saklanýr mýydým ruhumu alýp yanýma,
Ýstedim ki ondan habersiz öleyim.
Ýstedim ki o bensiz devam etsin hayata,
Hiç olmazsa okuduðu birkaç þiirde,
Kadýným hatýrlasýn beni arasýra,
Ah Ýzmir, sorma derdim dertlerden derin,
Bir yanda Ege, yüreðimi kanatýr Marmara,
Ben duramýyorum artýk sende þehrim.
Gün doðmadan gitmeliyim çok uzaklara,
Böyle çaresiz olmasam sana gelir miydim.
Ben izmirdeyim, aklým Ýstanbulda,
Vallahi de billahi de çok sevdim.
Kapanmaz bir yaradýr bu aþk bu canda,
Þimdi sensizliðimin koynunda çaresizim.

Gelmeyeceksin bana, sarmayacaksýn yaralarýmý,
Gün aþýrý ülkelerde gezeceksin belkide,
Kimler saracak seni bensizliðimde,
Kimler adýna þarkýlar söyleyecek,
Sen kimlere boyun eðeceksin kimbilir,
Ruhum gibi asi duruyor nedense,
Feryadýmý yüreðinde saklayan Ýzmir,
Beni sýrtýnda taþýsa da,
Kalamam ben bu þehirde, bu köhne odada,
Sen tutkumsun bir tanem, tutkumsun.
Ben Ýzmirdeyim, aklým Ýstanbulda.
Ölmeden gel bana ne olursun.
Kavuþsun topraðým geliþinle huzura,
Ah istanbul, yemin etmesem hani,
Gün doðmadan geleceðim sana,
Çekip kurtaracaðým elinden sevgilimi,
Kafa tutarým sevdam ben dünyaya,
Bulursam ellerimde ellerini,
Ben burdayým, sen orda,
Huzurum dolsun bensizken bile içine,
Ola ki özlersen beni, gözlerin ararsa,
Uzaklarda arama sakýn,
Ben Ýzmirdeyim, aklým Ýstanbulda.


BAKÝ EVKARALI

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.