Aba Hasret Kütüğünde

Gönül daðlarýnda fýrtýna, yaðmur
Onun belgesidir yakýlan aba.
Sevda aðacýnda ýpýslak durur
Bir güzel elinde sýkýlan aba.

Yârin ovasýna kurduysan çadýr
Derdin sayýsýzdýr, hem de çokçadýr
Hasret kütüðünde parça parçadýr
Aþkýn çivisiyle çakýlan aba.

Yokuþtur ayrýlýk, çýk bakalým çýk
Duruþ dinleniþ yok, hep çile artýk
Kopmuþtur düðmesi, yakasý yýrtýk
Ucundan gurbete çekilen aba.

Gönül deli bir tay, kendini yorar
Dörtnala koþar da yârini arar
Kuru bir dikende sevgiyi arar
Nefret çalýsýna takýlan aba.

Ýçimde dönerek esiyor ayaz
Sevdiðim, bir tanem, neden anlamaz?
Sýrtýmý ýsýtmaz, beni korumaz
Süslü vitrinlerde bakýlan aba.

Ceylan’ ým ceylana avcýyý söyle
Ýþte yalnýz kaldýn, gönlünü eyle
Bitirir dostluðu, hakikat böyle
Öfke çamuruna sokulan aba.

Mustafa Ceylan


Sosyal Medyada Paylaşın: