gecenin gözleri örter sensizliði iner korkular yalnýz þehrin limanlarýna...
þimdi; zaman sendir ve seni aramaktýr tenhalarda bulurum ümidiyle savruluþtur savruk rüzgarlara belki de kurtuluþtur, ölüm sýcaklýðýnda güneþ yanmaktýr...
durulmuþtur hayatýn kesitleri çýkmaza uðrar düþ ve þiir yolunu yitirir öksüzlüðün arifesinde söner söner söner
Aytekin Orhan Sosyal Medyada Paylaşın:
aytekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.