İMKANSIZA UMUTLANMAK
Daðlarý kopararak köklerinden,
Bulutlarý koyup ta üst üste omuzlarda taþýmak.
Güneþi avuçlarda tutup üfleyerek,
Ay’la birlikte uyumak.
Bütün bunlardan daha zormuþ imkansýzý umut etmek
Ben deryalarda baþýboþ gezinen avare
Elimde umut var olta yerine
A gülüm.
Ýmkansýzý umutla beklemenin
Ne demek olduðunu bilirmisin?
Umut ufukta belirdiðinde
Yürek gümbürdeyip
Vücudu merakýn yalazý yalýyor
Akýl odaklanýrken beklentisine
Damarlardaki kan çaðlarken bedenin içinde
Gözler bir baþka bakýp
Yýldýzlarýn en uzaðýný görür isterse
Sabah olup
Tükenince umutlar
Terkedilmiþliðin öfkesi gösterir yüzünü
Gittikçe yorulurken yürek
Duygular vadideki kar gibi erir.
Hain dakikalar birlikte durduruyorlar zamaný
Tereddüdün sapaðýnda beklemek ne zor
Sen imkansýzý beklemenin acýsýný
Hissedebilirmisin?
Bozulur aklýn odaðý lakin isyan etmez
Etmez de, söz de dinlemez.
Vücuttaki kan, düzlüðe ulaþan nehir gibi durgunlaþtýðýnda,
Arzular mat camlara dönüþürken,
Daðlarý koparýp,bulutlarý taþýyan omuzlara bir tüy bile aðýr gelir
Önceleri avuçta tutulan Güneþ
Umudun týlsýmý bittiðinde
Çok uzaklardan bedeni yakar da bitirir.
Göðüsteki bir yer sýzlarken için için.
Gözlerdeki yaþlar çaðlayan kanýn yerini alýverir.
Ayaklar taþýyamaz bu vücudu da,teselliye tutunasý gelir.
Gecenin karanlýðý, gönlün karanlýðýnda dolunay gibi parlarken
Fýrtýnada çýkan gürültü, öfkenin yanýnda hiç kalýr
Eriyen umutlar,sel olurda kaplar benliðini
En büyük deprem gönlün içinde duyulur
Ýradenin sýnýrlarýný zorladýðý isyan,hýrsa dönüþürse
Boþ vermiþliðin rüzgarý ile birleþtiðinde
Kaldýðý yerden baþlamanýn azmine ulaþýr
Baþtan yazýldýðýnda bütün senaryo
Yeniden þekillendiðinde objeler
Bir tarafta kýrýk hayal,diðer tarafta nefret
Sabrýn sonuçlandýrdýðý akýbetin ardýndan geriye
Yaþanmamýþlarý,umutla oynamak kalýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.