ANNEM

Mucizeden baþka þekle uyar mý?
Doðurgan özünde yoðurdu annem.
Tanrým can verir de yalnýz koyar mý?
Sevecen yüzünde göründü annem.

Aðlayýp gözümü ilk o’na açtým.
Kokusun belenip gülücük saçtým.
Acýktým, arandým! Göðsüne kaçtým.
Çarenin hazzýnda yarýldý annem.

Beslendim ninniyle türkülerinden.
Hayata yürüdüm öykülerinden.
Ne zaman sýçrasam uykularýmdan,
Þefkatin bezinde gerildi annem.

Ruhuma iþledi sýcak bakýþý.
Nakþýna kumaþtým attý dikiþi.
Sökündü rengârenk sevgi akýþý,
Dayancý gözünde döküldü annem.

Evlâda pervane hâli münevver,
Aþka paye veren dili bir cevher,
Sanki yüreðinde dolu mücevher,
Sevginin sözünde saçýldý annem.

Huyundan edindim candan sevmeyi,
Hayata çýkarsýz benden vermeyi,
Sevmezdi boynumu bükük görmeyi,
Ýlkbahar yazýnda didindi annem.

Canýndan özveren bitek kucaðý,
Eliyle gönendi baba ocaðý,
Dirliðe açarken ucu bucaðý,
Yýllarýn közünde kavruldu annem.

Kuþlar ki çer çöpten yuvasýn açar.
Yavrular þakýyýp sevinçler saçar.
Zamaný gelenler bahtýna uçar.
Mevla’nýn izinde yakardý annem.

Kolay mý gurbette güne boyanmak!
Özlemler tüterken tüne dayanmak,
Volkanlar sindirip dingin uyanmak,
Gönlümün sazýnda çekildi annem.

Günü yol eylerken yaþlý hancýlar,
Sabrýnda karýldý büyük acýlar,
Suyunda duruldu dinmez sancýlar,
Umutlar düzünde serildi annem.

Can çýkar evinden yollarý ýrak!
Aslýna el verir her daim toprak,
Cennete yarýldý menzili a’pak,
Ömrün ilk güzünde yazýldý annem.

Zihnime kazýlmýþ nurlu gül yüzü.
Sesime akseder dupduru sözü.
Yönüne çevirdim ezgili gezi,
Ýlahî gizinde süzüldü annem.

Rahmetle eksilmez dilimden adý,
Yavruma borcumdur minnetle yâdý.
Vergili gönlünden pay edip þadý,
Muhabbet dozunda çözüldü annem.

Salih Erdem 06.04.2007 / AYDIN


Sosyal Medyada Paylaşın: