Kanlı ekranlar

Dün gene, açamadan soldu çiçekler,
Ölüm indi ekranlara… kaza canlý yayýndý…
Analar aðladý, yýðýldý, yolara saçýldý cesetler….
Umutlarým bombalandý, kan sýçradý anne...

Darbeler iniyor, gözbebeklerime,
Yuvasýndan fýrlýyor,
Bir kurþun saplandý yüreðime,
Bakamýyorum.. korkuyorum anne…

Gül yanaklar, cennete uçuyor.
Geziye mi çýkmýþ, kýnalý kelebekler..
Aðzýndan kan mý akýyor ne,
Siliyor bak, nur yüzlü melekler….
Toprak mý serpecekler, açýk gözlerine..
Ýçerimde sýzý var, yandý tutuþtu,
Ne yaþadýlar ki, daha çocuktu anne…

Neden acýmasýz dikkatsiz, þoför amcalar,
Neden hep analarda, derin yaralar,
Çeneler titriyor, ýrmak oldu yanaklar,
Neden acýmazsýz arsýz, bu kanlý ekranlar..

Bebeler anasýz, yaþar mý anne..
Ya analar çocuksuz.
Çocuklar böyle mi ölecekler,
Bu bahar, çimenler susuz,
Cennettemi açacak, tomurcuk güller,
Solsa da... açar mý anne…

Sosyal Medyada Paylaşın: