Unutulan bir küçük kasaba sanki, Yalnýzca ben kalmýþým koca Dünya da Bir küçük meltem esiyordu... Oda sustu artýk.
Etrafýmda küçük adýmlar var Ýzleri kalmýþ geçmiþten, Sanki tarih tekrar ediyor kendisini Duman, sis kapladýkça heryeri Kaybolmuþluk buldu yollarýmý
Ellerin tek dayanaðýmdý küçüðüm, Bakarsýn bu fýrtýna da Dünya dan tek hatýran ben kalýrým Üzülme hemen belkide son sözlerinde Yinede ben olurum
En azýndan bir küçük çeltik atmýþtý dersin Yaþam aðacýna...
"mýsralarýn sesi kesildiðinde, yalnýzlýk baþlar, baþladýðýnda sesler biter, ömür biter ama tek gerçek bir damla gözyaþý kalýr... Toprakta çiçeði sulayan gözyaþýn bu Dünya da senden ir anýdýr evlat."
Harun Akdeniz 18-05-2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
goliat* Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.