almýþ eline bir manzume
susmuyordu adam
.............................
Suudi Arabistan çölünde
deðirmene gitmiþti
hörgüçlü bir deve
duvar saatinin yelkovaný paslandý ama
o mübarek hayvan
dönemedi eve
yok devenin terekesiydi
yok annesinin örekesiydi
sanki dinleyenler
sabrýn sünepesiydi
ama ne
o mübarek deve
dönemedi eve
ne kemiði vardý
kaygan ve sivri dilinin
ne de mengenesi
sözü uzattýkça yaþlandý meclis
kalaycý körüðü gibi adamýn
düþtükçe çenesi
hep ben! dedi üstat
ben!
ben!
yine ben!
ah o pimi çekilmiþ güzel meclis
sabýrla dinlerken
C.Çalýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.