Sessiz durgun yatýyor Kýrýlmýþ, daðýlmýþ yüreðiyle halýnýn üzerinde öylece Çýplak ayaklarý donuk Bilekleri kan içinde Gözünde yaþ ah revan içinde…
Doðumu öyle deðildi oysa Ne gülücükler saçmýþtý sessizce dünyaya Tam boðazýnda bir kan oturdu zehir mi zehir Tükürülse tükürülmez yutkunsa yutkunulmaz Kaný damla zehir…
Tercihler kendisinin deðildi Bilirdi ki oysa hepsinin vesilesi olduðunu Soðuk jileti eline aldýðýnda göz bebekleri büyümüþtü Sövdü dünyaya ana avrat isyan dolusu aðýzlarla Teni revan içinde kalmýþtý sessizce…
Bir yudum suya hasret Gidiyorum canýna yandýðýmýn dünyasýndan Dedi ve sustu… Kimseler duymadý…
GÖRKEM ÖZCAN gorkemozcan86@gmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
görkem özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.