MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

MAHALLEMİN ÇOCUKLARI VE SENSİZLİK
bakican.

MAHALLEMİN ÇOCUKLARI VE SENSİZLİK


Açmýþým gözlerimi yalnýzlýk deryasýna,
Çayýma katýp içmiþim kimsesizliðimi,
Hasretim küçüklüðümün oyunlarýna,
Dýþardan gelir çocuklarýn þen þakrak sesi,
Çalgýcý Bayramýn torunu Bayram,
Amansýzca devam eder yaramazlýða,
Baðýrýr gür sesiyle annesi,
Dinlemez, olanlarý vermeli onun çocukluðuna,
üstü baþý toprak içinde hepsi,
Dünya derdine aldýrmadan devam ederler,
Masum oyunlar oynar dururlar.
Mahallemin neþesi her biri,
Hasretim çocukluðumun oyunlarýna çocuklar,
Ýstesem aranýza alýr mýsýnýz beni?

Sarmýþým dertlerimi cýgarama,
Duvara çýkmýþ Kurban Süleymanýn torunlarý,
Kimseler görmeden toplarlar çaðla,
Annem olur onlarýn koca halalarý,
Korkarým yakalanacaklar az sonra,
Adýmlarýnýn sesi gelir anamýn sokaktan,
Ceplerinizi doldurdun, kanaat edin aza,
Azar yiyeceksiniz þimdi, kaç Süleyman!
Topla kardeþlerini bir köþe baþýna,
Karnýnýz aðrýyana dek yiyin,
Kendilerince yaþanan bu macerayý,
Aman kimselere demeyin.
Sonrasýnda benim için arþýnlayýn sokaklarý,
Benim içinde gülün, oynayýn, eðlenin.

Koluma girer hüznün allý gelini,
Akþamlar olmakta yine sessizce,
Gözlerimin önünde üryan durur þehir,
Iþýklarý tülbent gibi gözlerime perde,
Çocuk sesleri býçak gibi kesilir,
Baþköþeye oturur ýzdýrabýyla gece,
Gelinler yemek telaþýna düþer,
Yeni evliler usulca inzivaya çekilir.
Geceyi yýrtar þen gülüþlü seviþmeler,
Kadehimde kimsesizlik durur birden,
Komþum Ýbrahim derin bir iç çeker,
Yüreðinde olmayan evlat hasreti,
Ýnsan olanlarýn derdi baðrýmý deler,
Çýkarýr tabakasýný cigarasýný sarar nasýrlý elleri,
Dumanýnda savurur geleceðinin hasretini,
Benim gözlerimden süzülür yaþlar,
Ýzbandut gibi karþýmda durur yalnýzlýðým,
Ellerimde sevgilinin ellerine hasretliðimle,
Hýçkýrýklara tutulur, herkes için aðlarým.
Sesim varmaz vefasýz sevgiliye,
Sessizliðime gömülür hýçkýrýklarým.
Sevda ellerimde bir kelepçe,
Durduk yere bir nara yükselir ansýzýn,
Bizim Bilal zil zurna sarhoþ yine,
Feryat eder kendini bilmeden,
Boyun eðemediði kaderine,
Sorar kimsesiz sokaklara, der ki neden?
Hüküm verdiler kimsesizliðe...

Radyomda çalar aþkýmýzýn þarkýsý,
"Ýnan, inan ki kimse bana,
Kimse bana senin gibi bakmadý,
Vallahi billahi kimse beni,
Senin gibi yakmadý"
Söyler bizim için Ahmet Özhan,
Ben sensizliðimle eþlik ederim.
Durmaz gözlerimde yaþlar,
Sensiz kalýþýma aðlarým sevdiðim.
Ve el ayak çekilir mahallemde,
Sokaklar yalnýzlaþýr, kimsesizleþir,
Dolunayýn þavký vurur benliðime,
Ýmdadýma hayalin hýzýr gibi yetiþir.
Küfrederim seni benden çalana,
Ýsyanlarým çýða dönüþür, devleþir,
Bir tek ben kalýrým aþkýn enkazýnda,
Bir avuç ölüm düþer avuçlarýma,
Hayalin fazla durmaz yanýmdan gidiverir,
Merhem sürmeye derman yok yaralarýma,
Yokluðun gözümde büyür, içine çekiverir.
Ellerimle hazýrladýðým mezarým aklýma gelir.
Sökülür ciðerlerim yokluðundan dertli,
Kana bulanýr ardýndan sallanan mendilim,
Azrail defalarca söyler gelmeyeceðini,
Canýmý ortaya koymak isterim.
Suskun bir gecede kalmaz çocuk sesi,
Hasretim yalnýzlýðýna gömülür mahallemin,
Sabaha çýkmaz bu yorgun bedenim.
Korkarým sensizliðimde ölüp gideceðim.
Olsun, yolun düþerse bir gün mahalleme,
Her yanda sen diye iþlenmiþ sevgimi göreceksin.
Ölümü bile sen diyerek sevip öleceðim.
Bebeðim, ruhum, hayatýmýn anlamý,
Üzülme birtanem, seni mahþerde bekleyeceðim.
O zaman kucaklayýnca vuslatý,
Beni bir daha býrakýp gidemeyeceksin.
Seni seviyorum hayatýmýn kadýný.
Bana gelmesen bile senden vazgeçmeyeceðim.


BAKÝ EVKARALI

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.