İKİ KARDEŞTİK BİZ

iki kardeþtik biz...
o, hain pusuda beklerdi yalnýz yüreði,
bazen deniz kenarýnda,
bazen kalabalýk bir sokak ortasýnda,
bulurdu ve vururdu hedefini....
sersemlerdi önce kurbaný...
þaþýrtýrdý eve giden huzurlu yollarý...
bu sen olamazsýn derdi tanýdýk yürekler.
kurtulamazdý sarhoþ ederdi badesiz...
hava hep bahar kokardý...
göz en kuytu köþede onu yakalardý...
kardeþimin adý sevdaydý...
ben...ben o yerleþince yüreðe,
aklýný alýrdým sevdalýnýn.
gündüz sürüklerim köpek gibi sahibine
þaklabanlýk yaparým halden hale sokarým .
aký kara ....karayý ak yaparým...
kýrkýndakine teneþir paklatýrým...
..............insafsýzým.
................çocuksuyum.
daldaki kiraz ,elindeki elma þekeriyim...
geceleri avuçlarda ipek mendilim...
ben kim miyim?
sevdanýn kardeþiyim.
deliliðim....



Sosyal Medyada Paylaşın: