SUÇLUYUM
iki suçum var, sevmek ve inanmak...
cezasý bu kadar aðýr mý olmalýydý...cevap bulabilsem,
belki de, yüreðimden sýzan kan azalacak...
keþke iki yandan örülü kalsaydý saçlarým hep,
kirlenmeseydi dünyam yalanlarla, sahte çýkmasaydý gerçek sandýðým dostlar,
acýtmazdý bu kadar, sýrtýmdan saplanmasaydý býçak...
gitmek çok kolay dý, kendinden gidebildin mi, onu söyle,
ben de yoksun artýk, gönül kapým sana hiç açýlmayacak...
belki bir gün , bir yerlerde çýkacaksýn karþýma,
gülerek " merhaba " diyebilirim, yanaðýndan da öperim hatta,
kendimi de affedebilirim zamanla, iþlediðim iki suç için,
her þeyi baðýþlayabilen sevgim, seni ve yalan / ýný asla baðýþlamayacak...
NURSEN ATEÞ
16.05.2009 kýzýltoprak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.