uzaklarý yakýn etmiþler alo deyiþinde sýcacýksýn ankarada denizliyi kokuttun saksýlarda sardunyalara menekþelere bakýyorum yol boyu
mavi sancýlardayým kahve yaptý ýþýlým beni yudumluyor fincan insan seli pustu gece sessiz duyulmuyor sesleri
an konmamýþ türkülere yöre farketmeksizin dinliyorum radyo izde kanatlarý ýþýklanmýþ martýlar deniz kýyýsýnda çýðlýktalar mý þimdi ankara balýk pazarýnda öyle diyorlar
nisan yaðmurlarýnda bereket sulandý yurda tohum çatladý gürüldedi kasa kasa fide fide somun ekmek gibi koktu toprak kanýmda duyuyorum çocukluðum týrmalýyor beynimi
ozan efe seviye kor olmuþ deminde tüter ahým honaz daðýnda karcýdaðýnýn dibinde ah duyuyor musun beni sevgili eþim þiirlerim sana özlemimde yýllar oldu bir kaç gün ankaradan denizliye uzanan an
160509ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
ramazan.efe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.