Şimdi-Sonra

Þimdi ölüm kadar yakýn, sonra yok!
Elleri gül kokan bir yarýn bekleyeceðiz
Gelmeyecek…

sonrasýz
aþka býrakma gövdemi, eriyecek
Umut kaybedildi hayat dehlizlerinde,
Ateþ bu, sönmeyecek

Koparma beni
Ölüm güle aþýk oldukça, gül kokmayacak
Umudun elleri bizde yok artýk
Sonra acý…
þimdi sözüm yaralý

Yarýn, kayýp bir þiir umuda dair
yazýlmadý

ölümü beklerken...

Elif Þebnem Akal



Sosyal Medyada Paylaşın:

elifsebnem Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

YALNIZLIK KANKA Ayrılık Mektubu-2 AĞAÇ Bir Naçizane Günaydın SEN BENİM EN GÜZEL HALİMSİN Aç-(Parantez) -Kapan Şebnem Cumhuriyeti GALOŞ Aşk Tarlası Yalnızlığın luzumu yok