HASTANE GÜNLERİ
HASTANE GÜNLERÝ
Hastane günleri zorlu ve çetin
Sanki ayrýlýyor kemikle etin
Her an kesilecekmiþ gibi biletin
Doktorlar cefakar, hemþirede sabýr
Hastalarda acý, sahibinde kahýr
Birisi taburcu diðeri kalýr
Formaldehit kokusu aldý her yaný
Kimisi panikle arýyor kaný
Düþünmeye býrakmýyor insaný
Kim hasta kim saðlam pek belli deðil
Þartlar dinlenmeye vermiyor mehil
Hastalýk hakkýnda çoðumuz cahil
Doktora sorulur anlamsýz soru
Zaten yoðun iþ yükü vermiþtir zoru
Sözler karþýlýklý oluyor boru
Olan bitenlerin herkes farkýnda
Hayat tünelinin bu son parkýnda
Savrulur hayatlar feleðin çarkýnda
Kadere imanýn tescili sanki
Ýnsan inanýyor tekrar inan ki
Kurtaracak seni mallarýn hangi
Hastane zor vatan, fena memleket
Düþürmesin rabbim, böyle dua et
Saðlýklý yaþatsýn ve alsýn nihayet
Ama çaresi yok düþüyor beden
Þifa Allahtan ilaçsa neden
Elbette olmaz doktora gitmeden
Çok þükür, çok þükür buralar da var
Ýmkan nispetinde illeti savar
Hiç deðilse müphemin adýný koyar
Ýhsan POLAT 02.01.2009 Erzurum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.