Bana ayrılıktan gel...

Bana ayrýlýktan gel…
Dizginlerini koparmýþ deli bir tay gibi
Yüreðimi celbinle ez!
Yüreðinde birikmiþ nefretinle gürle
En asi rüzgarlarý bile kat önüne
Evimin çatýsýný yüreðimin kafesine yýk
Sana esir düþmeye damatlýk giyinmiþ
En delikanlý heyecanlarýmla bekliyorum
Gel…
Gözlerinde büyüyen cellat ile çak gönlüme
Kanayacaksa aþk kanasýn
Sen bana ayrýlýktan gel…
Ýstanbul güzeli akþamlarýn gün batýmýnda
Kýz kulesi utangaçlýðýný düþür yüzünden
Boðaz köprüsü utanmazlýðýna as ferini
Sana en hayasýz uslupla bakarým
Küfret!
Saldýr ve parçala göðsümün sevda ilmiðini
Sana susamýþ dudaklarýma geçirip diþlerini
Yokluðuna dipsiz ruhumu ferinde böl
Eminönü’ne uzanan uykulu gözlerini arala
Ve Üsküdar’da günaha boð beni…

Bana ayrýlýktan gel…
Dizginlerini koparmýþ deli bir tay gibi
Gövdemin üzerinden dörtnala koþ
Yumruk yumruk in kalbime
Ilgým ýlgým yað üstüme
Þimþek þimþek çak gönlüme
Sana ölemeye kefen giyinmiþ
En idamlýk hallerimle bekliyorum
Ölümün pervasýna asýlsa da gözlerim
Ecel gibi yak canýmý
Bendeki sevdaya aldýrma
Nasýlsa biri kefenler…
Sosyal Medyada Paylaşın: