alistim ayriliklara

Alýþtým Ayrýlýklara

Sen, hayatýma girmeden önce ben vardým.
Sen, hayatýma girdiðinde ise ben yine vardým
Ancak birbirinden farklý iki varlýk
Ýki kiþilik, iki ruh, iki beden olarak...
Yokluðunda ben;
Geceleri oturur; Radyo dinlerdim.
Aþýklarýn birbirine arðaman ettiði þarkýlarý,
Ben de yalnýzlýðýma armaðan ederdim.
Herþey anlamsýzlaþýrdý çoðu kez.
Ve çoðu zaman anlamsýzlýklarda kaybolur giderdim.
Yaþamak mý daha acý veriyor yoksa ölmek mi? gibi
Acýmasýz sorularla kendimi irdelerdim.
Varlýðýnda ise herþey bambaþkaydý.
Ben bir baþkaydým.
Gecelere seninle beraber veda eder.
Günün ilk ýþýklarýna seninle Merhaba derdim.
Ve anlamlý gelirdi herþey.
Anlam karmaþalarý bir bir terkedi beni.
Sen de var olmayý, seninle birlikte yaþamayý
Ve herþeyi seninle paylaþmayý severdim.
Seni her geçen gün daha da çok severdim.
Ancak nerden bilebilirdim ki masalýn sona ereceðini
Nerden bilebilirdim habersiz çekip gideceðini.
Dün vardýn bende vardým.
Bugün yoksun; Bense varmýyým yokmuyum bilmiyorum.
Dolmayacak cinsten bir boþluksun þimdi.
Ne sana benzeyen biri bu boþluðu doldurabilir.
Ne de yeniden çýkýp gelsen SEN doldurabilirsin.
Öyle bir boþluk ki sorma gitsin.
Boþver ve sevgili
Alýþtým ben yalnýzlýða ayrýlýklara
Býrak artýk böyle sürüp gitsin!


Sosyal Medyada Paylaşın: