Karanlığın Lambasındayım

Yola ne zaman çýktýðýmý hatýrlayamadým.
Kaçýncý düþ perdesini çektiðimdir unuttum,
Acabalarýn arkasýna.
Körebe, dokuz taþ, çelik çomak derken,
Takýlýp kalmýþým sanki, karanlýðýn lambasýna.
Sevdanýn baþladýðý yeri bilen, çok azdýr sanýrým.
Kar yaðarken, yaz geliverir gönül köþküne.
Ýki çift dudak bir olup ne yeminler ederler,
Bitmeyecek sanýlan sevdanýn büyüsüne.
Yaðmur ne baþkadýr, ne güzel kokar yerler,
Koþarlar, gülerler, ýslanýrlar, zamaný takýp peþlerine.
Yalnýzlýðýn avucundan fýrlayýp kaçan iki serseri,
Açlýðý, tokluðu bildikleri yok þimdilik,
Her þey duruyor sanki zamana inat, birleþince elleri.
Belli diþlerini yeni fýrçalayýp çýkmýþlar.
En güzel kokanýndandýr eminim parfümleri.
Mutluluða, mutlulukla, mutlu olmak için, gidiyorlar,
Býrakmýþ her biri, iþindeki, evindeki dertleri.
Tek göz odalý evlerine yerleþir bu sevda gülleri.
Ýþ çýkýþý yaðmur olmasýn, aman, bebek bu akþam aðlamasýn,
Yemek yapamam yorgunum,
Akþam arkadaþdayým, artýk yoruldum.
O anlamlý, o içleri yakan aþk aðlamaklý,
Çýplak duygular, yapraksýz aðaçlar gibi üþümüþ.
Kokmuþ belli bu evde sevdanýn çoraplarý.
Karanlýk arkan kadýným, önünde beyaz sis,
Yaðmur yaðmýyor ki elinde þemsiyen,
Aðlar gibi adým attýðýn toprak.
Olmaz dersin bilirim gidene,acýmak.
Baht ardýnda kaldý sanma sakýn,
Bu öyle bir yaþamdýr iþte.
Avucuna konan kelebek ölümü,
Aðaçtaki kelebek umuda gider.
Bu yol, bundan sonra sanýrým, tek sona gider.






Sosyal Medyada Paylaşın: