MUTLU YAŞIYORSAN, BİTMEZ SAYFAN

bu hayatýn onsekizinci sayfasýndayým.
okudukça bazen bunalýyor
bazen ise hoþuma gidiyor...
yazýþ tarzý,kahramanlar ve yaþayýþlar etkiler belkide beni
ama en çok ta aþk kelimesi geçen sayfa güzeldi.
heyecan,aþikar,mutluluk,gözyaþý...
hepsi de bir nedenli...
yolun çeyreðindeyim,
belki daha çok var yürümeye
belki de bir adým atsam öleceðim...
her þey ayný;dertler,hüzünler,gözyaþlarý,mutluluklar...
belki de bana öyle geliyor.
"sen,sen çok farklýsýn" dediðim zamanlar oldu elbet!
ama sonunda hepside ayný oluyor...
çok yürüdüm diyorum bazen ama
arkama bir bakýyorum ki, bir adým bile atmamýþým daha.

sayfalarý bir bir çeviriyorum.
zaman öyle çok akýyor ki!
durduramýyorum...
sayfanýn birinde savaþ,
birinde barýþ,
birinde yoksulluk,
birinde zenginlik...
insan yaþamasýný bilirse mutluluða eriyormuþ,
boþ geldiyse, dertler, sýkýntýlar onu kovalýyormuþ.
bu roman nedir böyle?

yaþamýndan þikayetçi olanlar da var.
ama düþünmüyorlar ki,
onlardan bir alt seviyedekilerini..
attýðýn her adým için þükret!

susmak gerekir bir yerde.
nereye kadar konuþacaksýn ki?
istediðini anlat,
kimseye duyuramazsýn ki...
ne romanlar okudum, mutlulukla bitti,
ne romanlar okudum, bir damla gözyaþý ile sona erdi.
yaþamýn sýrrýný bildin mi,
iþte o zaman getirir önüne her þeyi...
bilirsin sebebini...
neden yaratýldýðýný bedenin,
ellerinin, beynin, ayaklarýnýn, YÜREÐÝNÝN...

sayfanýn bir kenarý yýrtýlmýþ.
o vakit kalbim, ne çok þey yaþamýþ...
iþte o an, önüme çýkan her engeli,
vurup kýrasým geldi...
bilemedim içimdeki kin kime neye idi...
bu roman ne zaman biter ki?
Haþa isyan deðil bu tabiki,
ama yinede, sayfayý tümüyle yýrtasým geldi...
bir gül koymuþum arasýna,
o da kurudu gitti...

örtmek gerekir her yaþadýðýn kötü olayýn üzerini,
örtüpte açmamak gerekir üzerini.
ne kadar açtýðýnda, kalbin kýrýlacak cam gibi,
paramparça edecek yüreðini...

binlerce yüz tanýdým bu sayfalarda.
ama göremezsin ki, kimsenin içini,
"dostum" dediðin kiþi bile, dikenli gül atar sana,
ama öyle olduðunu nereden bilecektin ki?
meðer, kimseye güvenmemek gerekmiþ.
uyarsa bir kuzu tilkiye,
günahlarý bir bir dizilirmiþ...

nerde ve ne durumda olursan ol hiç bir zaman býrakma kendini!
ve hiç bir zaman kaybetme içindeki seni...

unutmak istedim geçmiþi,
istemedim geleceðimi etkilemesini,
her okuduðum sayfa da mutluluk, en ücra köþelerdeydi.
oldu elbet yaþadýðýmýz kötü olaylar,
ama hepsi dünde kaldý þimdi...
bilelim hayatýmýzýn deðerini!

bu hayat üç günlükse eðer,
ne kadar yaþta olursak olalým,
hayat, her þeye raðmen yaþamaya deðer...



Sosyal Medyada Paylaşın: