AGLADIM !

Bu gün, is cikisi eve gitmek üzere iken
Yolda bir dilenciye rastladim.
Icim sizladi onu oracikta görürken,
dayanamadim,cikardim bes on kurus
Verdim eline.
Allahim koru bizleri dedim,
düsmeyelim bu hallere,
kimse yoktu yanimda, ve ben agladim.
Kiz arkadasim geldi oturmaya,
derdini benimle paylasmaya.
Acidim kizin haline, ekmek alacak parasi
yokmus diye.
O gitti ve ardindan ben agladim.
Isler iyi gitmiyor,
fabrika iflaz edecekmis diyorlar.
Ben uzaklara tasindim tek basima,
aileme bakabileyim diye.
Simdi isyerimiz kapatirsa,
bir cok insan ac kalacak.
Onlari düsündüm,ve ben agladim.
Davet edildim,kadinlar kuran okuyormus.
Sevindim,oturdum aralarina,
ve onlari dinledim.
O an huzur doldu icime,mutlu oldum,
bir an olsa bile.
Kuran okunduktan sonra,
oturdular birlikte, basladilar sohbete.
Nerden nereye geldiler anlayamadim,
namazin vaktini tartismaya basladilar.
Yok o yanlis kilmis,yok erken,yok gec.
Kabul olmazmis dediler.
Iste o an ben kaltim ve yine ben agladim.
Nasil bir dünya bu yasamakta bulundugumuz?
Ne bicim insanlar var allah askina?
Kendimden utaniyorum zaman zaman,
böyle insanlarin yüzünden.
Hayati zevki sefa sürdürenler bir yanda,
ac susuz kalanlar diger yanda.
Yardim etmek kolay olsa da.
Onlar icin allah benim canimi alsa.
Biz insanlar iste böyleyiz, onun bunun derdine kosar,
hersey icin aglariz.
Ama hic oturupta yüce rabbimiz icin agladik mi?
Oturup sadece onu düsünüp dualar okudukmu?
Iste ben bir gece, penceremin dibine oturup,
gökyüzüne bakarak rabbim icin agladim.
Aglamak bir onun icin deger.
Bunu unutmayin.


Sosyal Medyada Paylaşın: