Yaðmurlu bir akþamdý yine... Hüzünlüydü sokaklar... Yaðmur yaðýyordu ama... Sel olmuþ sana doðru akan gözyaþlarýmýda kýskandýklarýný gizleyemiyorlardý damlalarýnda... Göz yaþlarýmsa yaðmurla yarýþýyordu adeta, Acý acý düþüyordu kalbimin en kuytu köþelerine, Yüreðimin yangýnýný, sana olan sevdamýn ateþini söndür belki dedim Ama, Aktýkça göz yaþlarým Dahada alevlendirdi içimdeki yangýný NEDEN ?? NEDEN gittin ki ?? Tekrar sana gelmiþken Uzatmýþken ellerimi sana, Tutamadan kaldým yine acýmasýz dünyanýn karanlýk sokaklarýnda Tek ve birbaþýma Ýþte bu yüzden... Sahte bir seviþin, Aðlayan bir gülüþün, Acý veren öpüþün Esiri ettin beni Ýþte bu yüzden hiç affetmedim, Ne kendimi nede SENÝ...
12.06.2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
laradela Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.